Абу Хурайра (розияллоху анху) дан ривоят килинади:
《Набий (соллаллоху алайхи ва саллам): «ЯХШИ СЎЗ САДАКАДИР», дедилар》 (Имом Бухорий).
Яхши сўз асалдан лаззатли, жазирама иссикда муздек сувдан ҳам тотли булади. Шунинг учун уни хуш курмайдиган инсон йук. Ҳатто ёш болалар ҳам яхши сўзни эшитиши билан хурсанд булиб кетади.
Бирор инсонга совға берилса, унинг кўнгли шодликка тўлиб, ҳадя берган одамга нисбатан қалбида муҳаббат пайдо бўлади. Натижада унга бўлган баъзи гина- кудуратларни ҳам унитади.
Ширин сўз ҳам инсон калбига хурсандчилик ва фараҳ бахш этади. Шунинг учун Пайғамбаримиз Муҳаммад (соллаллоху алайхи ва саллам):
«ЯХШИ СЎЗ САДАКАДИР», деганлар.
Ширин сўзли бўлиш ҳам Аллох таолонинг инъомидир. Шунинг учун муъмин-мусулмонлар доимо яхши сўзларни зикр қилиб, ёмон сўздан сақланишлари лозим. Банда тилини ширин сўзлар айтишга одатлантирмоги лозим.
Яхши сўзни одат килганлар узр сўрашга муҳтож бўлмайдилар.
Аллох таоло бундай марҳамат килади: «….ОДАМЛАРГА ЯХШИ ГАПЛАРНИ АЙТИНГЛАР ….» (Бакара, 83). Яхши сўзнинг таъсири қалбда боқий қолади. Ёмон сўз эса ғазабни келтиради. Шу боис тиғ жарохати тузалар, тил жарохати тузалмас, деб бежиз айтилмайди.
Али (розияллоху анху): «Инсонларга молингиз билан ёрдам бера олмасангиз, уларга чиройли хулкингиз билан ёрдам беринглар» , деганлар.
Куръони каримда марҳамат қилинади: «ЯХШИ СЎЗ ВА КЕЧИРИШ, ОРТИДАН ОРТИДАН ОЗОР КЕЛАДИГАН САДАҚАДАН КЎРА ЯХШИРОҚДИР. ВА АЛЛОҲ ҒАНИЙ ВА ҲАЛИЙМ ЗОТДИР «. ( Бакара, 263).
Шунинг учун мусулмон инсондан ширин сўз булишлиги талаб килинади.
Абдусалом Султонов
Олтисой туман «Хидиршо Ота» жомеъ масжиди имом –хатиби
