Мукаддас динимиз оналаримизни эьзозлашга уларга хамиша мехрибон, ширинсуз, хокисор булишга ва хизматларида доимо шай туришга буюрган. Чунки, фарзандини туккиз ой давомида корнида авайлаб кутариб юриш, ана уша даврда булган барча кийинчилик ва машаккатларни сабрлик билан карши олади. Аллох таоло курьони каримнинг бир неча жойларида биз бандаларни Узига итоат этишни амр килгандан кейин  ота- онани хурмат килиш уларга итоат килишни буюрган. Исро сурасининг 23-24 оятларида шундай деб мархамат килади:

«Роббинг факат Унинг Узигагина ибодат килишингни ва ота-онага яхшилик килишни амр этди. Агар хузурингда уларнинг бирлари ёки иковлари хам кексаликка етсалар , бас , уларга «уфф» дема, уларга озор берма ва уларга яхши суз айт !

Бу жумланинг «уфф» сузига боглик икки хил маьноси бор. Бир маьноси — ота- онага ёмон суз айтиб, бехурмат килма, дегани булса, иккинчи маьноси — «уфф» дема улар «Болам огир холга тушибди», деб озорланадилар, деганидир.

Икковларига мехрибонлик ила хокисорлик катотингни пастлат ва «Роббим, алар мени кичикликда тарбия килганларидек , уларга рахим килгин», деб айт.

Фарзанд ота-онанинг хузурида узини канчалик хокисор тутса, шунчалик яхши. У  бутун мехрини хокисорлик ила ота- онасига пояндоз килса хам оз.

Шу билан бирга  Аллох таолодан рахм- шафкат тилаб дуо килиб туриши лозим.

Ота- онани хурматлаш, эьзозлаш масаласида хеч бир тузум ёки тарбия воситаси Исломга тенг кела олмайди. Ота- онанинг хурмати, фарзанд устидаги хакки тугрисидаги оятлар ва хадислар бу борада дунё тарихида мисли курилмаган олиймаком нарсалар эканлиги маьлум ва машхурдир. Хусусан бу оят  ва хадисларни, илохий курсатмалар ва исломий хикматларни хаётда тадбик  килган хар бир мусулмонларнинг ота оналарига курсатган юксак эхтиромлари ва фидойиликларига тарих гувохдир.

Хофиз Абу  Бакр ал- Баззор Бурдайдадан, у киши уз оталаридан килган ривоятда. куйидагилар келтирилади:

«Бир киши Макка зиёратида онасини кутариб юриб тавоф килдираётган экан.  У Пайгамбар саллоллоху алайхи васалламдан: «Онамнинг хаккини адо килдимми?» деб сурабди. Шунда Пайгамбар саллоллоху алайхи васаллам: «Йук, бир ох тартишнинг хаккини хам адо килганинг йук», деган эканлар.

Биз учун ота- онанинг хаккини, уларга курсатиш керак буладиган иззат икромлар  Курьони Карим ва хадиси набавийяда таькидланмаса хам акли бор инсон ота- онани фарзанди учун чеккан захматларию курсатган фидокорликлари туфайлигина уларнинг пойига хокисорлик канотларини ёзган булар эди.

Накл килинишича Хаким Термизий ёшлик вактида икки дусти билан илм укигани бирга боришга келишиб, сафар харакатига тушади. Унинг кекса онаси буни эшитиб:  -Эй углим, мени кимга ташлаб кетасан, мен сендан айрилсам уламан, менинг сендан бошка хеч кимим йук. Сенсиз чидай олмайман, — деб зори килибди.

Онасининг бу холини куриб хамрохларига: Мен онамни норози килиб кетолмайман, — деб сафарни тарк этади. Бас, икки дуст илм ургангани кетдилар. Бир неча кун утганидан кейин Хаким Термизий гуристонга бориб, зорлик килиб: — Дустларим илм ургангани кетишдилар. Оз фурсат ичида улар илмли булиб келадилар. Мен эса илмсиз ва жохилликда коламан деб куп йиглади.

Шу пайт бир нуроний киши унинг ёнига келиб: — Эй фарзанд, нега йиглаяпсан? — деб суради. Хаким Термизий: — Мен икки дустим билан илм олишга келишган эдик. Улар илм олишга кетдилар. Мен эса онамни норози килиб кетмадим. Илмсиз колдим, шунинг  учун йиглаяпман, — деди. У киши: — Хохлайсанми, мен хар куни келиб сенга илм ургатаман. Дустларинг илмидан хам купрок илм оласан, — деди. Хаким Термизий: — Кошки, бу давлат менга хосил булса эди, — деди. У хазрат ваьда берди. Шундан сунг Хаким Термизий хар куни гуристонга борди ва у хазратдан илм урганди. Уч йил мобайнида хар хил фанлардан илм урганди.  Кейин билсам, у хазрат Хизр алайхиссалом эканлар. Бу давлат Хаким Термизийга онасининг розилигидан хосил булди.

Қумқурғон тумани “Абу Бакр Сиддиқ” жоме масжиди имом хатиби Б.Абдузоиров

ОСТАВЬТЕ ОТВЕТ

Please enter your comment!
Please enter your name here